η Νέα μας εποχή...

και κάπως έτσι, ένα άγαλμα "βαράει προσοχή" και χαιρετάει τιμώντας την μοναξιά του ανθρώπου. Μόνος, ο Άνθρωπος, με τη μάσκα στη μούρη περνάει την ώρα του σ ένα παγκάκι, μπροστά ακριβώς από το Θέατρο που κάθε τόσο ένας Νέος Κόσμος λαμβάνει χώρα.
Ο, μόνος, άνθρωπος ζει και απορεί σ ένα Νέο Κόσμο...